Ֆրանսուա Փլաս

Պտոյտի մը ընթացքին գնեցի այն իրը, որ վերջնականօրէն փոփոխութեան պիտի մատնէր կեանքս. տարօրինակ փորագրութիւններով ծածկուած չափազանց մեծ ակռայ մը: Զայն ինծի ծախողը բարձր գին կը պահանջէր, պատրուակնելով, թէ հասարակ վիշապաձուկի քանդակուած ակռայ մը չէր ատիկա, այլ` «հսկայի ակռայ մը »..: